امام علی علیه السلام
دیندارترین مردم کسی است که شهوت و خواسته های دل ، دین او را تباه نکند
أدین النّاس من لم تفسد الشّهوة دینه
غرر الحکم
- بخشی از دینداری به ایمان واعتقادی است که انسان آن را پذیرفته و در گام بعدی محافظت ، از آن اعتقادات است ، و محافظت گاه ، در عمل انسان و انتخاب هایی است که در زندگی آنها را بر می گزیند،
- خواهش های نفسانی و خواسته های دل ، تمایلاتی را در وجود انسان ایجاد و او را به انجام آن سوق می دهد ، و انسان برای حفاظت از باورهای خود ، به مخالفت با هوا و هوس پرداخته و به مقتضای آن رفتار نمی کند ، در اینجا است که دینداری در وجود انسان تحقّق یافته و تداوم می یابد
- اگر انسان در مبارزه با هوس های آلوده خود ، موفق نگردید ، و به سمت آنها حرکت نموده و تحت تأثیر آن قرار گرفت در اینجاست که در عمل به دینداری دچار لغزش شده و به همان نسبت از مرحله ی دینداری به عقب رفته است